ادبیات و فرهنگ
چشم های دشت
چشم ِخاک آلوده ی صیّاد
پشتِ بوته های خار .
مرغکانِ ابر کوچیده
چشمه خشکیده .
دشت
چرکین گیسوان بر گیسکان*
پای بر درگاهِ شورستان
در میان ِبسترش
تب دار
خوابیده ست
بنار-آذر 1369
________________________________
*- gisokaan- نام رشته کوهی در شرق برازجان
درپشتِ گاهواره ی نخلستان
دستان ِسبزِ نخل
لبریز می شود
از شروه های باد .
آنگاه تازیانه ی توفان
و کبکاب
رقصی میان ِآینه ی آب
بنار- خرداد 1369
هر صبح . . .
هر صبح
نرگسی وپسینگاه
شقایقی
آنگاه مدادِ تیره ی شب .
فردا برگی دگر
ونقش ِِهزار ساله ی تکراری
بنار-شهریور 1368
ما
فریاد زد :
"ماهیِ تازه"
آمدند زنانِ محلــّه در اطرافش
ما
خاک آلود
با چشم های نیم بسته
دهن های باز
و انبوهی مگس که می بردیم
و
رویای خوردن ماهی
بنار-1368
بنشسته بر . . .
بنشسته بر قطارِ زمانم
در پیچ و تابِ جاده ی هستی .
خون
قطره
قطره
می چکد از دامن افق .
-خورشید مرده است ؟
-: ای خستگان !
تا شهرِ صبح
راهی نمانده است
اصفهان-تیر 1368
نه با ترانه ی گنجشکان
نه با صدای بال کبوترها .
صبح را با توآغاز می کنم
که بلند شانه هایت
درشعرم جریان دارد .
کنارمعبدی سپید نماز می خوانم .
کنار نامه ی تو
برازجان- مرداد 1283