ودس ِ غصّه مثِ مُرخ ِ چدارُم خُم ِ تِینا

واویده روزوشووَل مِنمِنه بارُم خُم ِتِینا

شونشینی دِنمی رُم دل ِ خَش سی مونمونده

روزلـَم توبُرِمردم ندیارُم خُم ِتِینا

ای خِشَم عِِین ِ گنک کـَهنِسِن ِ دورِشرینی

سرِقضّامومثِ موری سوارُم خُم ِتِینا

نه می چَسوم که مثِ بینزه ی قازونکنم وِل

نه قدِغلـّه بَروحوصله دارُم خُم ِتِینا

مووشوکـُفّه زدن؟ واکه سرُم واویده مِی دو

مِی جهالی ری سرِقول وقرارُم خُم ِتِینا

هرکه بی، پیل پلِی مُرکه وکـَهنِس پَرِشهری

موهنی مِی کچـِلـَک کـُنج ِ بُنارُم خُم ِتِینا

محمدغلامی-  1380

 نوشته شده توسط محمد غلامی در سه شنبه 89/6/30 و ساعت 1:57 صبح | نظرات دیگران()

من آمده ام ...

ماه هابود که ازهم دیگردوربودیم . رفتنم نادلخواه بود. می رفتم وازسرحسرت به قفا می نگریستم . امروزکه برگشته ام ازسرعشق، به همت دوستی بود عزیز که توانست رمزگم شدنم را پیداکند تاشماکه رمز بودنم هستید رابیابم . باسپاس ویژه ازدوست خوبم احسان بردستانی .

خاک پایتان محمدغلامی

شهریور 1389

دردِعشق

هرگِی که یادت می کـُنُم اَو،ریم سرازیر ِ

غم  تـُودلـُم می خنده  و  خندَش یکاگیر ِ

هرکی تون ِ دیده      مثِ فرهاد،بدوَختِ

اِی داد،اِی بیداد،   دردِعشق      واگیر ِ

کاشکِه ورُم بیدی ومی دیدی بکـَم ا ُمشو

باوربکردی عاشقی ازجون ِ خوش سیر ِ

عقلـُم می گو: بندا برِ، پا،ری دل ِ دل بـِیل

دل وَم می گو:وردا بـیَو،   وت عاقلی دیر ِ

ا ُسمُیل ِ عقل ِ   تا دس ِ اورَیم ِدل    دادُم

تـُوکهکشون ِ بـُرمَل ِ گـُل    برق ِ شمشیر ِ

نه یارباورمی کـُن ِ،  نه خُم،  نه ریم وِیمو

بیش ِ جهالی عاشق ِ،      اِی مَحمدو  پیر ِ

برازجان- شهریور1388

 ا

اسمیل عقلosmoyle…= عقل که به حضرت اسماعیل مانند شده

اوow = آب

اوریم دلevreyme…=دل که به حضرت ابراهیم تشبیه شده

ب

برمل borm-al = ابروها

بکمbekam  = شاید

بندابرbendaabere-= رها کن وبرو

بیلbeyl-= بگذار

ج

جهالیjohaali-= جوانی

خ

خمkhom-= خودم

ر

ریri-= روی

ریمrim-= رویم

ریمی ووrimeyvu-= رویم می شود

گ

گیgey-= گاهی

م

می گوmigu-= می گفت

و

وتvat-= ازتو

وردابیوvardaabiyow-= برداروبیا

ورمvarom-= نزدم

ومvam-= به من

ی

یکاگیرyekaagir-= پیوسته

 نوشته شده توسط محمد غلامی در سه شنبه 89/6/23 و ساعت 1:23 صبح | نظرات دیگران()

            سلام                 

من آمده ام ...

ماه هابود که ازهم دیگردوربودیم . رفتنم نادلخواه بود. می رفتم وازسرحسرت به قفا می نگریستم . امروزکه برگشته ام ازسرعشق، به همت دوستی بود عزیز که توانست رمزگم شدنم را پیداکند تاشماکه رمز بودنم هستید رابیابم . باسپاس ویژه ازدوست خوبم احسان بردستانی .

خاک پایتان محمدغلامی

شهریور 1389

دردِعشق

هرگِی که یادت می کـُنُم اَو،ریم سرازیر ِ

غم  تـُودلـُم می خنده  و  خندَش یکاگیر ِ

هرکی تون ِ دیده      مثِ فرهاد،بدوَختِ

اِی داد،اِی بیداد،   دردِعشق      واگیر ِ

کاشکِه ورُم بیدی ومی دیدی بکـَم ا ُمشو

باوربکردی عاشقی ازجون ِ خوش سیر ِ

عقلـُم می گو: بندا برِ، پا،ری دل ِ دل بـِیل

دل وَم می گو:وردا بـیَو،   وت عاقلی دیر ِ

ا ُسمُیل ِ عقل ِ   تا دس ِ اورَیم ِدل    دادُم

تـُوکهکشون ِ بـُرمَل ِ گـُل    برق ِ شمشیر ِ

نه یارباورمی کـُن ِ،  نه خُم،  نه ریم وِیمو

بیش ِ جهالی عاشق ِ،      اِی مَحمدو  پیر ِ

برازجان- شهریور1388

 ا

اسمیل عقلosmoyle…= عقل که به حضرت اسماعیل مانند شده

اوow = آب

اوریم دلevreyme…=دل که به حضرت ابراهیم تشبیه شده

ب

برمل borm-al = ابروها

بکمbekam  = شاید

بندابرbendaabere-= رها کن وبرو

بیلbeyl-= بگذار

ج

جهالیjohaali-= جوانی

خ

خمkhom-= خودم

ر

ریri-= روی

ریمrim-= رویم

ریمی ووrimeyvu-= رویم می شود

گ

گیgey-= گاهی

م

می گوmigu-= می گفت

و

وتvat-= ازتو

وردابیوvardaabiyow-= برداروبیا

ورمvarom-= نزدم

ومvam-= به من

ی

یکاگیرyekaagir-= پیوسته

 نوشته شده توسط محمد غلامی در شنبه 89/6/20 و ساعت 12:57 صبح | نظرات دیگران()

دشتسون تا هُفه ریزی نزنه جون نمی یا

غلــّه یل کاشتن ِپاک، مِی سی چه بارون نمی یا ؟

قوس وعقرو خو رداوی،چله و حوت خو رسی

غیرِ بُوشـُحم و کـُلـُم بو تـُو بیابون نمی یا

ای خدا ای نزنی بارونی تا چَن روزِ دِ

خوت می فهمی دیه غلــّه گیرمو دون نمی یا

ای نبو بارون ِگـُت گـُت سرِ شُوم تاشفقی

تـَرت وپاچال نمی یا بَنـّه و کاپون نمی یا

اِی نبوهیچ برکت از تو تـُوای کارِ زرات

گیرِاوآدم ِگـُشنِی تـُو ولات نون نمی یا

اِی بخوا باز همی گَردِی بمونه خُشک و پتی

علف و غلــّه و گل دورِ برازگون نمی یا

بنار – آذر1369

 نوشته شده توسط محمد غلامی در دوشنبه 87/9/4 و ساعت 12:4 صبح | نظرات دیگران()

اینجو که خونمه خاکِ دشتسون ِ به خدا

پسین ِتـَوسون وجَنگِ چـِی خَشون ِ به خدا

تـُوکیچه بادپیچک وتیفون وغـَرهـُفِـّه می ده

شِیطونل مِی بـِیگ میارِن،خَهکلون ِ به خدا

چُغول ِچغادکیم نـِگوَت گرُفته ریمون ِ

مُندیم ِاینجوکه تـَش تـُوآسمون ِ به خدا

شَو و رُو جون می کنی مث که ری بُرّا نشسی ی ِ

گیج وسرجا تی ودنیات شَوسهون ِ به خدا

یه دِقِی جا نمی گیری هِی گـَم ِخوت می زنی

تـُو رُواُفتادیه دس پات تـَش ِجُون ِبه خدا

هنی قِرنی پیل ِبی عُرضه نرفته تـُوجیوت

یا پیل ِاَوبرق ِ یاقرض ِدُکون ِ به خدا

مِردکِ تهرونی روزی دوولا چاس می خره

مال ِما سال مُی دراز ما رمضون ِبه خدا

شُوم ِاُوآدم ِبدوختومی خهلت که چـِنه؟

قاش ِبادنگونیه تـُو کل ِنون ِبه خدا

پوس ِبادنگون ِشُوکارد می کشیدیم اُوسِنل

بَهزِصدمن میوه بی،ای دس نشون ِبه خدا

ما اَی شامس داشتیم خو دیمو نوممو می نا شامسلی

باغ ِمردم پُرگـُل ِمال ماغـَزون ِ به خدا

کاشکه تاآخرِعمری بـِچه بیدیم سی خومون

دل ِهرکی گـُتـَره گـُل ِکـَلون ِ به خدا

اِستراتی نی و ساتی یچی پـِرخِت می کـُنن

حالموحال ِسگِ شـُومَشکلون ِبه خدا

آسمون هم مُمکنه یهو بُرمبه ری سرم

حال وروزم حال وروزِ تیترون ِبه خدا

روزگارِ خُم وخُوت می فهمم تاآخرِعمر

گزِگـَومرگی ِ و گـُی خـِشَکون ِبه خدا

بنار-خرداد 1377

 نوشته شده توسط محمد غلامی در جمعه 87/6/15 و ساعت 11:54 عصر | نظرات دیگران()