خاموش تر از زمان

می گریزم

تا آستانه ی زندگی

کفنی می خواهم

که شهری در آن بگنجد .

شهری می خواهم

بدون ِ کفن

بنار- آبان 1374

 نوشته شده توسط محمد غلامی در دوشنبه 90/8/30 و ساعت 11:37 عصر | نظرات دیگران()

1-

دست هایم را

در تاریکی می جویم

تا

 در آخرین کوچه

یار ِ خود باشم

برازجان- اسفند 1374

2-

برگی سپید

برگی سیاه

دفتری تا همیشه

سهم ِمن

تقویمی از شب

بنار- مهر 1374

 نوشته شده توسط محمد غلامی در یکشنبه 90/8/29 و ساعت 6:50 عصر | نظرات دیگران()

سنگی

 غلتان

درشیبِ تند

تا دره های مرگ

انسان

____________

بنار – شهریور 1374

 نوشته شده توسط محمد غلامی در شنبه 90/8/28 و ساعت 8:55 عصر | نظرات دیگران()

                                                                                             تقدیم به شاعر دشتستان : محمد غلامی

1)

شبی بلند

همچون کوهی استوار

آن جا ایستاده ای

گنجشکی قایم می کند خود را

وتو در زلالی آبشار

در قل قل آب

لنگر انداخته ای

چتری بر سر توست

باران می بارد

با صدای زنگ باران

سرمست می شوی

می خواهی به کجای دنیا سفرکنی

به سرزمین تهی

به شهر دریا

آن جا که خورشید نمی تابد

بال هایت را باز کن

مثل کبوتر رویایی پرواز کن

2)

 درون من

جنگلی سبز

درون چشم هایت

جای قدم های باران

تومثل عیدی

مثل عطر

نرم و آهسته می آیی

آن سوی مهتاب

چهره ای پنهان است

آن سوی چهره

رها زمنت باران است

پشت اولین پنجره

شعرهای باران

موج های دریا

که سرک می کشند در شعر

چه اتفاق ساده ای

باور کن

باران بودن گناه نیست .

__________

هفته نامه ی نصیر بوشهر- شماره 436- یک شنبه 12/12/1386

 نوشته شده توسط محمد غلامی در جمعه 90/8/27 و ساعت 9:14 عصر | نظرات دیگران()

پیشوازت را

آسمان

دامنی از خورشید

من

آستینی مروارید .

کدام دست

خاک را آینه کرد

تا در برابرش بنشینی ؟ !

بنار – فروردین 1375

 نوشته شده توسط محمد غلامی در جمعه 90/8/27 و ساعت 8:4 صبح | نظرات دیگران()