تنها

من وتو می دانیم و

خدایی

که عاشق ِ زیبایی ست

یکباره مثل ِ نخل

درآفتاب وشرجی ِ مرداد

آمدی

بالا بلند

ترکه

من خسته از دویدن  ِ بسیار

درسایه ی جوان ِ دستت

که مثل ِ رگی برخاک می تپید

نشستم

تا از سرم

گردِ سپید را بتکانم

گفتی دلت سپید

گفتم:

چه اتفاق ِ غریبی

وما

در حضور ِ شعر قسم خوردیم.

______________

نصیر بوشهر- شماره 517 – یک شنبه 25مهر 1388

 نوشته شده توسط محمد غلامی در جمعه 90/9/11 و ساعت 7:54 عصر | نظرات دیگران()

این نوشته بدون قصدسرودن و به صورت پیوسته و یکباره ، درچند دقیقه ی کوتاه آمد و مثل نثر نوشته شد.بی جابجایی یا توقف و فکر کردن . آن را دروبلاگ می گذارم تا اگر شعر باشد ، بماند.

می کـُشد  بی قراری ِ چشمت

دل ِ ما را خماری ِ چشمت

باز  سرزنده می کند جان را

آسمان ِ بهاری  ِ چشمت

تار   ِ سنتور  ِ عشق می بارد

لحظه های سه تاری ِ چشمت

دل ما را همیشه می دوزد

تیر ِ شیرین ِ کاری  ِ چشمت

لشکر  ِ بی شمار  ِ مژگانت

شیوه های تتاری ِ چشمت

جان ِ ویرانه می شود معمور

آری آری به یاری ِ چشمت

گرچه « نه » بر لبت فراوان است

من به قربان  ِ « آری » ِ چشمت

 نوشته شده توسط محمد غلامی در پنج شنبه 90/9/10 و ساعت 9:16 عصر | نظرات دیگران()

موی ِ تو قصیده ی غزل گویت بود

تک بیتِ دلم  قامتِ دلجویت بود

می ریخت گل از دوبیتی ِدستانت

مصراع بلندِ عشق ، ابرویت بود

 نوشته شده توسط محمد غلامی در سه شنبه 90/9/8 و ساعت 9:42 صبح | نظرات دیگران()

بی تو نمی توان به لبِ آسمان نشست

یک جام  ِ پُر ستاره ی روشن چید

لب زد به آفتاب

بی تو نمی توان

بی تو

شکوهِ بهمن و فروردین

 بی رنگ است

بی تو همیشه خاطر ِ من تنگ است

______________

نصیر بوشهر- شماره 517- یک شنبه 25مهر 1388

 نوشته شده توسط محمد غلامی در یکشنبه 90/9/6 و ساعت 9:55 عصر | نظرات دیگران()

چشمان ِ تو آسمان ِ زیبایی ها

ابروی تو کهکشان ِ شیدایی ها

دستان ِ بلور ِ مهربانت عاشق

لبخندِ  لبت علاج  ِ تنهایی ها

 نوشته شده توسط محمد غلامی در شنبه 90/9/5 و ساعت 10:41 عصر | نظرات دیگران()