دلدار ِعزیز ِهم اتاقی    برگرد

دورازرخ و دیدگان باقی برگرد

تا مست به پایت اوفتم بوسه زنان

ای چشم توام همیشه ساقی برگرد

 نوشته شده توسط محمد غلامی در سه شنبه 90/5/25 و ساعت 8:3 صبح | نظرات دیگران()

                                                به سام گزبلندی

 سنگ

سنگ

سنگ

آسمان

 مصراع گم شده ای بود

درانحنای دره ی بی آب

ما

برتابوت های خارا جاری بودیم و

شقایقی

باچشم سرخ

سوک بهاروباران را...

___________

برازجان- اسفند1387

 نوشته شده توسط محمد غلامی در شنبه 90/5/22 و ساعت 10:31 صبح | نظرات دیگران()

پس ِ مِرزِنگلت اَفتوقشنگِ

سیَه بُورِچپت سی خَوقشنگِ

پشت مژه هایت، آفتاب زیباست

سایه ی مویت برای خوابیدن زیباست

خُمارِچیشلِت کِرده بلالـُم

شلال ِ مینلِت اُمشَوقشنگِ

چشمان خمارت، بلالم کرده

امشب موهای شلالت زیباست

کشیدی کهکشون یعنی که بُرم ِ

گل ِ سرخی زدی جِی لـَوقشنگِ

کهکشانی کشیده ای ونامش راابرونهاده ای

به جای لب، گل سرخی گذاشته ای که زیباست

دسِت انگشتیرِبامهرکِرده

چق ِ ریت بندِساتِ نوقشنگِ

دستت انگشتررابامهروزیباکرده

چقدربندساعت نو روی دستت زیباست!

تووختی پُی مُنی فرقی ندارِ

ولات وخونِی ِ کانَو قشنگِ

وقتی تو بامنی، فرقی نمی کند

همان روستا وخانه ی قدیمی زیباست

جهازِجون ِ مو،تـُوغـُمبه ی عشق

اسیرِموجل ِ ذِرنـَوقشنگِ

کشتی عمرمن در اعماق دریای عشق

وقتی اسیرموج وگرداب می شود زیباست

اَوواویده دلـُم سیت بیش ِ هرشَو

بیوکه عکس ِ گـُل تـُواَوقشنگِ

دلم بیشترازهرشب برایت آب شده

تو بیاچون وقتی عکس گل درآب میافتد، زیباست

تلیفونی بـِزِ، پـُرس ِ دلـُم کُ

که مَسّاویدنـُم ازنـَوقشنگِ

تلفنی کن وحال دلم رابپرس

چون دوباره مست شدنم زیباست

کلوواویدم ِ پلورده می گـُم

کلووختی بگیرش تـَو،قشنگِ

دیوانه شده ام وهزیان می گویم

وقتی دیوانه راتب می گیرد، زیباست

بیوتامَحمَدوسیرِت نِواوو

که اِی هرشَوبیـِی، هرشَوقشنگِ

توبیا تا محمد(نام شاعر) ازتو سیرنشود

که اگرهرشب بیایی، هرشب زیباست

برازجان – شهریور 1383

 نوشته شده توسط محمد غلامی در چهارشنبه 90/5/19 و ساعت 10:51 صبح | نظرات دیگران()

 درتاریخ 24/4/1390جناب آقای اسفندیارفتحی به مناسبت سومین سال تولددخترش « بهار»، جشنی باحضوردوستان بزرگواربرگزارنمودکه پس ازچندروز، اینجانب بادیدن عکس های آن مجلس ، موضوع را متوجه شدم وقطعه شعری به همین مناسبت باچاشنی طنز، تقدیم حضورش نمودم که البته قبل از سرودن شعر، ایشان اظهارداشته بودند ازهمین الان برای سال آینده و درجشن چهارمین سال تولد بهار دعوت هستید. /نجفقلی محمودی

مبارک باد روزی را که آن نیکو نگارآمد

گلستان غرق شادی گشت ونخلستان به بارآمد

به روزبیست وچارازتیرماه وفصل تابستان

«زیارت1»سبز وخرم شدچومیلاد« بهار»آمد

به یمن مقدمش بگرفته« فتحی» آنچنان بزمی

که« مختاری» ز«دهقاید2»، «غلامی» از«بنار3»آمد

«امید»و«آرش» و«مسعود»و«سجاد»و«مسیحا» و

«امیر»و«ارسلان» وهرکسی ازهردیارآمد

تمام دوستان خندان وباسازودهل رقصان

به جز بی بهره« محمودی » که هیچش درشمارآمد

جهان ازبهرتنبیه تو باجرم فراموشی

به شکوه نزد« دی بهروز4» و«قاید نامدار5»آمد

بگفتی عفوکن« خانا6» مراتاسال آینده

که بزم شادی جشن «بهارم» را چهار امد

ولی« اسفندیار» ایمن مباش وخودمهیا کن

یهو دیدی که «خان » همراه با یکصد سوارآمد

________________

1= روستای محل زندگی اسفندیارفتحی

2= روستای محل اقامت آقای مختاری ، نوازنده ی سنتور

3= روستای زادگاه محمد غلامی

4=مادربهروزواسفندیارفتحی

5=پدراسفندیارفتحی

6= خان ، لقب آقای محمودی هنرمند دشتستانی وسراینده ی این شعر

 نوشته شده توسط محمد غلامی در دوشنبه 90/5/17 و ساعت 8:59 عصر | نظرات دیگران()

رُخـَش گلناروقامت نخل ِ بی تاب

رطب می آورد  از لعل ِ سیراب

تنی دارد چوآبی    دردل ِ سنگ

دلی دارد چوسنگی  درتن ِ آب

 نوشته شده توسط محمد غلامی در یکشنبه 90/5/16 و ساعت 10:1 صبح | نظرات دیگران()