ادبیات و فرهنگ
گلی
با ساقه ی زخمی
سر بر شانه ی لیوان
پرستویی
بر سیم ِانتظار
پیراهنی می دوزم
برای زندگی
بنار-بهمن 1374
باران که بوسه می بارد برخاک، به خیابان می زنی تا غبار بشویی وبا درختان به رقص درآیی و خیس ِ خیس برگردی ومهمان نورسیده ات را پشت جلد کتابی بنشانی تادوستی زنگ بزندوبرای فردا دعوتت کندکه شعرتازه تولدیافته ات را بخوانی : باران. که شیرینی باران ، آبانت را آب ان کرده وشوردیدارت سرمست. هوای شسته ی دوشنبه. صدای خوبان و سیمایی صمیمی وپشت صحنه ای با طراوت ومهربانی که به شکل شاهرخ سروری عزیزمی آید و می نشیند روبرویت . ناگهان متوجه می شوی باید خداحافظی کنی اما دلت می خواهد دوباره سلام کنی ودوباره بخوانی :
سراندرپات شیرین و قشنگه
دوچیشت؟ آسمون ِهفت رنگه
دسم سیت واز ِ واز ِ واز ِ وازه
دلم سیت تنگِ تنگِ تنگِ تنگه
وبرمی خیزی واین بار شهرام سروری می شتابد با لبخندی به پهنای مهر و دست هایتان به هم می پیوندد. نیما زنگ می زندکه شعرهایت را پسندیده و تو خوشحال که مورد پسند فرزندت قرارگرفته ای. پشت صحنه می مانی ویکی دوبرنامه را می بینی وچای و شیرینی و لبخند. بیرون می آیی که به دیدار دوستی بشتابی اما... به منزل حمیدی می روی و بستگانت را دیدار می کنی وساعتی بعد با خانواده به بندرگاه ، تا ناهار را درحاشیه ی خلیج همیشه سبز ِ همیشه فارس ، سر سفره ی خواهرت بنشینی .
نبض ِ زمین نمی زند انگار
وعابران ِ پریشان
بر سایه سار ِ خستگی ِ عمر .
از سینه ی مسلول ِ آسمان
خورشیدِ یخ زده ی دی ماه
تـُفی
ماسیده به دیوار
________________
هفته نامه ی نصیر بوشهر- شماره ی 280- یک شنبه 11بهمن 1383
تمام ِ عمرکه یک فصل بود،
مثل ِ کبوتر ِ باغی
خواندم
هنوز منتظرم
بیا که گوشه ی این خاک
گل بدمد
و
من
با تارهای ریشه بخوانم
_________
هفته نامه ی بیرمی – شماره ی 13- دوشنبه 25 خرداد 1383
بزه سازی که خـُم چنگِ تو ویمم
فدای چیش ِ صدرنگِ تو ویمم
اگه شورو ورم ویسی بمونی
پسینل باز دلتنگِ تو ویمم
نمک پُی قندِ دندونت بسی که
شکرپی لعل ِ خندونت بسی که
دل ِ ناشتا بزه گپ پُی نم ِ دل
عسل سیم پُی تلیفونت بسی که
سراندرپا ت شیرین و قشنگه
دوچیشت ؟ آسمون ِ هفت رنگه
دسم سیت واز ِواز ِواز ِ وازه
دلم سیت تنگِ تنگِ تنگِ تنگه
_________________
برگرفته از سایت خِشَم کانه : آقای شاهرخ سروری