ادبیات و فرهنگ
خارم
که بی بارم
در شورزارِ چشم ِانسان ها
شعرِ سیاهم
پشتِ خطِ ّ باطلی پنهان
حتی نمی گنجم
در بسترِ بی نام ِدیوان ها
***
بر شیشه های سردِ بی احساس
شطِّ عبورِ گام های گرم ِالماسم
با کهکشان ِسدر ها بر خاک
پرچین ِاحساسم
بنار- مرداد 1375
به آدم
نه گندم
نه سیب
نه فریب
*
در کتاب روییدم
رانده شدم
بنار-مرداد 1375
به ماهیان رودخانه ی بنار
جستن
جس تن
جس
تن
به خاک نشستن
آنگاه لب گشودن :
- آب
آب
*
خون
شور زار
قلاب
بنار- مهر 1375
به منصور اوجی
هر کجا
با منی
زدیگران گسسته ای
***
دستِ نازکی به رنگِ مهر
تیشه ای ظریف
و نوازشی به سینه ام
وشکل ِتو
*
سال هاست
در دلم نشسته ای
شیراز- آبان 1375
عقربک
تپّه های زمان را فتح می کند
ما
زیرِ چکـّه های ثانیه ها
سرگردان
بنار- اسفند 1375