ادبیات و فرهنگ
نگار ِ ماه سیمای خوش اندام
گل ِ گلزار ِ باغ ِ دلبری ها
قدت آمیزه ی شیرینی و عشق
رُخـَت الگوی سیمای پری ها
تووقتی درکنارم می نشینی
من آرامم ، ولی آتشفشانم
به پیش ِچشم تو سردم، ولیکن
تب ِگرم ِ هوس در استخوانم
دلم خواهد که دستت را بنوشم
ببوسم عاج ِ نرم گردنت را
به انگشتان بگیرم نرم نرمک
به بازی غنچه ی پیراهنت را
به شیرینی رود تاب و قرارم
بریزد در نفس هایم نفس هات
بگیرم قامتت را تنگ دربر
بنوشم شربت ِ شیرین ِ لب هات
مرا بگذار تا مانند ِ مهتاب
چراغ ِعاشقی را بر فروزم
میان ِکهکشان ِدست هایت
شبانگاهی در آغوشت بسوزم
برازجان - تیر 1390
1-
ماری
ضربان ِقلبِ زمین را
ترسیم می کند
*
خاک
در آستانه ی مردن
بنار- تیر 1375
2-
عمر سبویی
ثانیه ها سنگ
ما
بی خبر از واقعه ی تلخ
گوش به آهنگ
بنار- اسفند 1375
پرچمی در راهت می نشانم
با تنجه ای
به دیدارم بیا
شیراز- دی 1371
تنها
درانتظار ِ سحر
وماه
در برکه ی شب
جوانیم را چینه کرد
تقویم ِعمر
چه پرشتاب
بنار- شهریور 1371
این شعر ، چند بیت ناتمام دیگرنیز دارد ولی
چون هدیه ی سفرمن
از کویر است، بدون تصحیح نهایی و به شکل
ناقص تقدیم می کنم .
ای ناز ِ رویت از گل ِ نسرین قشنگ تر
مویت ز دسته های ریاحین قشنگ تر
گل های قامتت زگل ِ سرخ، داغ تر
چین های دامنت ز بت ِ چین قشنگ تر
قدّت ز کهکشان ِ کویری، زلال تر
خالت زماه و خوشه ی پروین قشنگ تر
شهدِ شراب وشعرو شکرمی چکد مدام
وقتی لبِ تو می شود از« شین » قشنگ تر
دینم اگرچه بسته به « حبل المتین » نبود
غیرازتو کس نبرد زمن، دین قشنگ تر
من گشته ام، ندیده ام ازتو به شاهدی
در« تفت» و« یزد» و«میبد» و«نایین» قشنگ تر
تفت – 6/7/1390