لطیف، مثل ِ تمنای خسته بر لبِ خوابی

زلال ، مثل ِشلال ِسپیدِ مرمر ِ آبی

شکفته برلبِ چشمم سوادِطرح ِسؤالی

دمیده خنده ی نازت طلوع ِنور ِجوابی

هرآنچه باتوسخن رفته نیست غیر ِ کلامی

بیاکه دل بگشایم به نام ِعشق، کتابی

بخند    تابدمد برلبم    سپیده ی شعری

بزن به ناز ِسخن   بردلم شمیم ِگلابی

نه ابر ِنقره فشانی که قطره قطره ی جانی

بباربرلبِ تبدار ِمن که جرعه ی نابی

به جان ِتلخ بیفشان زلال ِعشق توای جان

که رو به هرچه نمودم   نبودغیر ِسرابی

سفال ِسوخته ی قلبِ ما نه جای امیداست

به نام ِدوست براومانده رنگ وبوی لعابی

برازجان- دی ماه 1386

 نوشته شده توسط محمد غلامی در سه شنبه 90/10/20 و ساعت 7:42 صبح | نظرات دیگران()

حافظا شعله ی عشق ِ دل ِ عشاق ِ جهانی

همدم  ِ سینه ی سودا زده ی پیر وجوانی

گاه چون جام پرازخون ِ دل از«خرقه ی سالوس»

گاه چون چنگ که از«حقه ی صوفی» به فغانی

می زنی چنگ که از«مردم  ِ نادان» به خروشی

می دمی آه که از زهدِ  ریایی به فغانی

عارف وعاشق و درویشی و«رندی ونظر باز»

پرتو ِ چشم ِ هنر مقصدِ صاحب نظرانی

خار ِچشمان ِرقیبان گل ِ بستان ِ حبیبان

محرم ِ راز ِ طبیبان تو همان لحظه ی« آنی»

تا به ما رخ بنمایی و زخود لب بگشایی

«دوش وقتِ سحراز» شعر ِ تو جُستیم نشانی

لبِ ما بود کفِ پای  ِ کلام ِ تو که می گفت

« شاهِ  شمشاد قدان خسرو ِ شیرین دهنانی»

_____________

ماهنامه ی حافظ

 نوشته شده توسط محمد غلامی در یکشنبه 90/9/20 و ساعت 9:38 عصر | نظرات دیگران()

این نوشته بدون قصدسرودن و به صورت پیوسته و یکباره ، درچند دقیقه ی کوتاه آمد و مثل نثر نوشته شد.بی جابجایی یا توقف و فکر کردن . آن را دروبلاگ می گذارم تا اگر شعر باشد ، بماند.

می کـُشد  بی قراری ِ چشمت

دل ِ ما را خماری ِ چشمت

باز  سرزنده می کند جان را

آسمان ِ بهاری  ِ چشمت

تار   ِ سنتور  ِ عشق می بارد

لحظه های سه تاری ِ چشمت

دل ما را همیشه می دوزد

تیر ِ شیرین ِ کاری  ِ چشمت

لشکر  ِ بی شمار  ِ مژگانت

شیوه های تتاری ِ چشمت

جان ِ ویرانه می شود معمور

آری آری به یاری ِ چشمت

گرچه « نه » بر لبت فراوان است

من به قربان  ِ « آری » ِ چشمت

 نوشته شده توسط محمد غلامی در پنج شنبه 90/9/10 و ساعت 9:16 عصر | نظرات دیگران()

عشق ِ من با سر ِ زلفِ تو تماشایی بود

مطلع  ِشعر ِدوچشمان ِ تو غوغایی بود

طرح  ِمینیاتوری ِ موی ِ تو برپیشانی

جلوه ی شور، به سردفتر ِشیدایی بود

رطب ازلعل  ِلبِ چون شکرت می بارید

قامتت   آیتِ شیرینی و زیبایی بود

دزدِ خونخوار ِدلم، ظاهر ِمعصومی داشت

گرچه دزدیده نظرمی زد و حلوایی بود

شعله ی نام  ِتوبردفتر  ِجانم ای دوست

آتشی بود   که درباغ ِ شکیبایی بود

آب درکـُنده ی پوسیده ی جانم خندید

عشق می آمد و آغاز ِ شکوفایی بود

مهر باماهِ تو ورزیدن و پیرانه سری

اول ِِعشق ِ من و آخر ِ رسوایی بود

شیوه ی چشم ِ سیاه ِتوبنازم   که دلم

هرچه می دید ازآن شعله ی دریایی بود

آه ازاین دل ِ شوریده    که بربادم داد

وای برچشم ِ نظرباز، که هرجایی بود

دشتستان- اسفند1389

 نوشته شده توسط محمد غلامی در جمعه 90/9/4 و ساعت 8:57 عصر | نظرات دیگران()

                                                            به آتشی عزیز که مرگش را باور نمی کنم

 بهار درره و رفتی تو ازمیانه دریغا

شکست قامتِ نخل ِ تو غمگنانه دریغا

نمود پنجه ی نامهربان ِ مرگ، نشانت

ازاین گزینه شگفتا ازاین نشانه دریغا

هنوز نخل صلا می دهد تو را که بیایی

هنوزمی رسد از موج ها ترانه دریغا

زمانه را همه خون دررگِ وجود تو بودی

اگرچه خون به دلت بود اززمانه، دریغا

شلال ِ بال ِ تو را سنگِ کودکان نخراشید

ولی از این همه افعال ِ کودکانه دریغا

تو کهنه کـُنده ی شعری، به زیر خاک چه پروا؟!

به هرکجا که تویی،  می دهد جوانه...........

دریغا...............................................

___________

هفته نامه ی نصیر بوشهر. شنبه 5آذر1384

ویژه ی یاد باد استاد منوچهرآتشی

 نوشته شده توسط محمد غلامی در چهارشنبه 90/8/25 و ساعت 8:49 عصر | نظرات دیگران()