ادبیات و فرهنگ
درشبی می تابی
کهکشان بافته برپیشانی
مثل ِ صبح ازپس ِ کوه
پشتِ مژگانت
خورشید عسل می نوشد
من
تاری ازتاره ی دندان هایت را
وازبرگِ رُخـَت
هفت غزل می چینم *
مرداد 1383
____________
هفته نامه ی اتحادجنوب / شماره 305- دوشنبه 9/6/1383
* تاره = شکوفه ی سپیدِ نخل دراولین مرحله، چندماه قبل ازخرما شدن .
مار، پس ازکشته شدن، بازهم تاغروب آفتاب زنده است.
ازباورهای مردم روستای بنار
شب راتمام
باامیدِ رهایی
برگِردِ زخمی عمیق غلتیدم
سیاهی گزنده بود و
دانستم
زخمی که مار برمی دارد ،
زخم ِ کمی نیست .
___________
هفته نامه ی نصیربوشهر- شماره 260/ یک شنبه 22شهریور1383
ازخزان و ازبهار ، خسته ام مثل ِ تار ِ زخمدار، خسته ام دستِ دل به سال ِ نونمی رود من دوباره مثل ِ پارخسته ام چون درختِ خشکِ قد شکسته ای هم زبار ِ برگ وبار، خسته ام تا پیام باد، سوز ِ آتش است ، مثل ِ بوته های خار، خسته ام شب نشسته تلخ در برابرم ازفریبِ روزگار، خسته ام هق هقی شکسته درره ِ گلو تلخ تلخ و زارزار، خسته ام ازخودم دلم گرفته ، ازخودم مثل ِ شانه های دار ، خسته ام برازجان- شهریور1383 ________________ دوهفته نامه ی چشم اندازجنوب- شماره11 دوشنبه 28دی ماه 1383
بهار درقفس ِ خار
من
گنجشک ِ مانده ازگفتار
سری شکافته دارم زمیله های قفس
زبان را
درشطِ بادمی شویم
هرپسین ِ سرخ
امیدِ تنجه ی سبزی گشوده راه ِ نـَفـَس
برازجان – خرداد 1382
_________________________
دوهفته نامه ی چشم اندازجنوب/شماره 3 دوشنبه12مهرماه 1383
شعر خوش ترین گناه اعترافِ جان میوه ی رسیده ی وجود شعررانمی توان سرود . آخرین کلام را بازمی کند دهان بشنوید ! شعر ِ مُنجمد دردهان ِ مُردگان ____________ دوهفته نامه ی چشم اندازجنوب- سال اول- شماره اول دوشنبه9/شهریور1383