ادبیات و فرهنگ
شرابِ نـُقلِ لب هایت شکر بیز
طلای گنجِ زلفت باغِ پاییز
تو شیرین برلبِ دریا پری وار
منِ فایزِ اسیرِ بندِ « دُرریز »
بلندای قدت پر نور بادا
صدایت نغمه ی سنتور بادا
نصیب چشم های عاشق من
ز باغ چهره ات انگور بادا
چرا – را – راغِ – خا – خا – خا - نه ای – تو
صفا – فا – فای – کا – کا – شا- نه ای – تو
تو – یا – یا – یار – یارا – یار – یاران
زبانم – بند – شد – یارا – نه ای – تو
همیشه با دلم شیرین سخن باش
میان ِ باغ ِ جانم نسترن باش
به وقت ِ شروه های عاشقانه
پری روی دوبیتی های من باش
کنگان - 26 بهمن 91
لبت می خواند شعر ِ دلبری را
دو چشمت شیوه ی افسونگری را
شدم فایز زدم بر وادی ِ عشق
تو را دیدم رها کردم پری را
26بهمن 91- کنگان